کد مطلب:106805 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149

حکمت 104











[صفحه 500]

(بسا دانشمندی كه نادانی اش او را از پای درآورد و دانشی كه دارد به او سودی نرساند). مقصود امام (ع)، دانشمندانی است كه از علوم بی فایده مانند جادو و تردستی، بلكه همانند علم نحو و دیگر علوم عقلی بهره مندند و از قوانین اسلام ناآگاه، و از روی جهل فتوا دهند و یا از حدود الهی تجاوز كنند و مرتكب گناهی شوند، و در نتیجه این علم باعث هلاكت آنان در دنیا و آخرت گردد، و یا آن علمی كه در آخرت سودی ندارد و باعث ترك علم مهمتری می شود پس علاوه بر آن كه سودی ندارد و آن دانستنیها او را نجات نمی بخشد بلكه باعث هلاكت وی در آخرت می گردد.


صفحه 500.